KANCELARIA NACZELNEGO DOWÓDZTWA

[Michał Jerzy Potocki]

dział wojskowy, w którym byłby wątek wojska lub żandarmerii i wydarzeń ich dotyczących. Żandarmeria ta chroniłaby Księstwo przed rozruchami, ew. buntami

Wasza Asekuranckość jest nie tylko jak widzę wielbicielem prawa i porządku, ale i wzorem ufności wobec mieszkańców swoich ziem

Ach, dziękuję. Jednak zawsze należy na wszelki wypadek się zabezpieczyć, nawet profilaktycznie, a nikt wtedy z zewnątrz jak i z wewnątrz nie będzie chciał robić niepożądanych rzeczy. "Si vis pacem, para belum."

[Maksymilian Rudolf Habsburg]

Pełna zgoda, nie ma nic gorszego niż jakiś nieprzewidywalny element w pragmatyce nudy, jak nam ją odmalował Bruno Schulz w swych znakomitych opowiadaniach

[Heinz-Werner Grüner]

W Kancelarii Naczelnego Dowódcy pojawił się wysoki, szczupły mężczyzna porośnięty zgrabnie przystrzyżoną brodą. Poinstruowany udał się pod solidnie wykonane drzwi. Następnie delikatnie zapukał.
Na głośne i wyraźne: "Wejść!", nacisnął na klamkę, wyprostował się niczym struna i przeszedł przez próg. Ujrzawszy przebywającego tam mężczyznę, stanął an baczność, skłonił szybko głową i rzekł:
"Generale Graf, ja, Heinz-Werner Grüner zgłaszam sie do służby wojskowej w armii Jego Cesarsko-Królewskiej Mości!

[Emeryt]

To był ostatni dzień urzędowania Wielmożnego Grafa w siedzibie sztabu generalnego, w holu budynku na JE von Groc oczekiwała delegacja oficerów i żołnierzy. Na czele delegacji stał generał von Targersdorf.

Herr General @Henryk von Groc
Jako najstarszy wiekiem oficer w służbie czynnej, w imieniu całego korpusu oficerskiego, podoficerów, jednorocznych ochotników oraz żołnierzy szeregowych składam Herr General podziękowania za lata służby dla Monarchii Austro-Węgierskiej, składam podziękowania za ciężką prace na rzecz odbudowy cesarsko-królewskich sił zbrojnych.

Generałowie podali sobie prawice, oficerowie wręczyli Wielmożnemu Grafowi pamiątkowy upominek.

[Andrew von Habsburg]

W gronie żegnających był też Arcyksiążę Andrew, który podszedł do graf von Groc, uścisnął mu dłoń i zapewnił, że fotel szefa Sztabu Generalnego cały czas będzie czekał na Generała.

[Walter Erich Jorg]

Nieco bardziej z tyłu w tłumie widoczny był również Oberstleutnant Ritter Jorg. W odpowiednim momencie podszedł on do General grafa von Groca, uścisnął dłoń i wyraził nadzieję, że jeszcze nieraz będzie dane im się spotkać w przyszłości.

[Heinz-Werner Grüner]

W Kancelarii Naczelnego Dowódcy pojawił się wysoki, szczupły mężczyzna porośnięty zgrabnie przystrzyżoną brodą. Poinstruowany udał się pod solidnie wykonane drzwi. Następnie delikatnie zapukał.
Na głośne i wyraźne: "Wejść!", nacisnął na klamkę, wyprostował się niczym struna i przeszedł przez próg. Ujrzawszy przebywającego tam mężczyznę, stanął an baczność, skłonił szybko głową i rzekł:
"Generale Graf, ja, Heinz-Werner Grüner zgłaszam sie do służby wojskowej w armii Jego Cesarsko-Królewskiej Mości!

A Heinz-Werner cały czas czeka przy biurku Szefa Sztabu Generalnego...

[Andrew von Habsburg]

Witam Szanownego Pana
Czym mogę służyć ?

[Heinz-Werner Grüner]

Przybysz nie zrażony zamieszaniem z generałem Grocem, ponownie wyprostował się jak struna, po czym rzekł:
"Wiceadmirale von Habsburg, ja, Heinz-Werner Grüner zgłaszam sie do służby wojskowej w armii Jego Cesarsko-Królewskiej Mości!

[Andrew von Habsburg]

Jaki rodzaj wojsk Pana interesują i jaki region monarchii - zadał pytanie arcyksiążę