Witam ponownie

[Alexander von Beillschmidt]

Niestety praca zawodowa pochłonęła sporo mojego czasu odkąd wróciłem do Ojczyzny, ale wreszcie mam trochę czasu, by wziąć udział w życiu społecznym Monarchii. Serdecznie witam tych, którzy zdążyli mnie poznać, jestem także otwarty na nowe znajomości.

[Emeryt]

Witam serdecznie :) Dobrze Pan widzieć.

[Erik Blume]

Słysząc znajomy głos, obrócił się gwałtownie i niemal zaplątał we własne nogi z wrażenia.
Sasza! Przyjacielu! Czy wolno Cię uściskać?

[Miroslav Barbarez]

Dobrodošao, Gospodine von Beillschmidt. Cóż za niespodzianka. Wcale przyjemna.

[Alexander von Beillschmidt]

Na widok Erika uśmiecha się szeroko i aż wyciąga ramiona. Ależ oczywiście, Przyjacielu, cudownie Cię znów widzieć!

Serdecznie dziękuję Szanownym Panom za powitanie!

[Emeryt]

O ile dobrze pamiętam, Pan się dziennikarstwem parał?

[Maksymilian Rudolf Habsburg]

Powiedzieć, że dobrze Cię widzieć, to nic nie powiedzieć!

[Alexander von Beillschmidt]

Nie do końca, Herr von Targersdorf, tłumaczeniem literatury rosyjskiej. Z zawodu zaś jestem neurologiem.

Kłania się w pas, głównie aby ukryć rumieniec. Wasza Arcyksiążęca Mość, do usług.

[Emeryt]

Herr @Alexander von Beillschmidt proszę o wybaczenie, w starej głowie, czasami coś się pomiesza.

[Erik Blume]

Zarzuca mu radośnie ramię na szyję i składa ledwie zauważalny, acz serdeczny pocałunek na jego policzku, po czym wyrwany nagle z zamyślenia, powiada wręcz bezczelnym tonem:
To nasz przyszły minister zdrowia. Prawda, mój drogi?
Po czym zsuwa mu się z objęcia i powraca do stolika, jakby nigdy nic.