Majątek Ziemski Grambach

[Hubert Szablarczyk - Hrychowicz]

Panie von Rainer, nie otrzymałem majątku w spadku bo nie jestem obywatelem Austro-Węgier. W Rzplitej część spadku otrzymałem ja, a część mi została dana pod zarząd do czasu aż doczekam się syna. Oczywiście gdyby zamierzał pan odwiedzić majątek mojego ojca na Pokuciu to zapraszam.

[Andrew von Habsburg]

Panie von Rainer
wg mnie ostatnia wola gen grafa von Groc była jasna
Gen Graf Groc był moim przyjacielem i nie pozwolę szargać jego imienia
Poza tym syn Grafa Pan Hubert Szablarczyk - Hrychowicz porozumiał się z Panem lejtnantem Gruner co do spadku.
Chętnie Pana widzę i ciesze się że Pan do nas przybył, ale w tej sprawie proszę sobie dać spokój

[Hubert Szablarczyk - Hrychowicz]

...porozumieliśmy się?

[Heinz-Werner Grüner]

Po pierwsze to Szanowny Pan von Rainer wyraził tylko zdziwienie, nic poza tym.
Po drugie ja nie jestem właścicielem majątku Grambach, tylko jego zarządcą, do czasu przekazania go, według woli zawartej w testamencie, zwycięzcy drugiego sezonu(nie pierwszego!) w Rajdowych Mistrzostwach Austro-Węgier. Spuścizna po Dostojnym Grafie trafi zatem wszędzie tam gdzie sobie tego życzył...
Po trzecie nikt tu nie szarga imienia Dostojnego Grafa...wręcz przeciwnie...

[Jan von Rainer]

Dawno nie byłem aktywny w mikronacjach i wiele rzeczy przegapiłem. Pytam bo chce się rozeznać w sytuacji, nic więcej.

Pokucie jest w RON-ie rozumiem? Jeśli władzę mnie wyślą do waszego kraju to chętnie zawitam.

[Heinz-Werner Grüner]

Najważniejsze, ze sprawa została wyjaśniona.

[Heinz-Werner Grüner]

-No nic Szanowni Panowie, ja muszę wracać do swoich obowiązków i powinności. Chciałbym zatem na okres zimowy zamknąć pałac dla odwiedzajacych i nieco go odrestaurować... Mam nadzieję, że nie czują się Panowie wyproszeni, a tymczasem zapraszam do Szan, mojego dzierżawionego jeszcze, majątku na węgierskich nizinach. To całkiem niedaleko...

[Heinz-Werner Grüner]

Jeden z wysłanników Leutnanta Grunera wywiesił taką oto tabliczkę w pałacu w Grambach...

Tymczasowo zamknięte...

[Jan von Rainer]

Rainer i Jego ludzie stali jeszcze przez chwilę, czekając aż szkicownik skończy pracę, po czym odjechali w stronę Wiednia

[Heinz-Werner Grüner]

Wysłannik Grunera pomachał ręką Herr von Rainerowi na pożegnanie, po czym sam wsiadł w automobil i odjechał w siną dal