Ustawa o ustroju terytorialnym Monarchii Austro-Węgierskiej

z dnia 17 April 1920r

Art. 1.

1. Na czele kraju koronnego stoi Namiestnik, powoływany i odwoływany przez Monarchę na wniosek Prezydenta Ministrów Jego Cesarskiej i Królewskiej Mości lub z własnej inicjatywy.
2. Monarcha w postanowieniu o powołaniu Namiestnika może rozszerzyć jego właściwość terytorialną na inne kraje koronne.
3. Rozszerzenie właściwości terytorialnej może łączyć jedynie te kraje koronne, które wchodzą w skład tej samej części składowej Monarchii.
4. Siedzibą Namiestnika, którego właściwość terytorialna obejmuje jeden kraj koronny, jest stolica tego kraju koronnego.
5. Siedzibę Namiestnika, którego właściwość terytorialna obejmuje więcej niż jeden kraj koronny, ustala Monarcha w postanowieniu o powołaniu Namiestnika, wybierając spośród stolic krajów koronnych wchodzących w obszar właściwości terytorialnej Namiestnika.

Art. 2.
Obszar podległy Namiestnikowi na podstawie art. 1 jest Namiestnictwem; jego stolicą jest siedziba Namiestnika.

Art. 3.

1. Monarcha, na wniosek Prezydenta Ministrów JCKM bądź z własnej inicjatywy, może w drodze postanowienia ograniczyć obszar Namiestnictwa bądź go rozszerzyć.
2. W przypadku zmiany obszaru Monarcha dokonuje także niezbędnych zmian w nazewnictwie i stolicy Namiestnictwa, zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 1 ust. 4 i 5 oraz art. 2 ust. 2 i 3.

Art. 4.
Akty prawa krajowego krajów koronnych wchodzących w skład jednego Namiestnictwa nie podlegają ujednoliceniu, a organy Namiestnictwa mogą wydawać akty prawa krajowego dla wszystkich krajów koronnych wchodzących w skład Namiestnictwa bądź dla ich części.

Art. 5.
Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Ustawa zostala przyjęta przez Radę Państwa przez aklamację 6 głosami ZA

Ustawę ZATWIERDZAM i kieruję do publikacji w Dzienniku Ustaw Państwa.

Wien, 25 April 1920r