Katedra Prawa - Prawo Administracyjne
Prawo Administracyjne
Gałąź prawa obejmująca zespół norm generalnie-abstrakcyjnych o charakterze materialnym, mocy powszechnie obowiązującej w znaczeniu podmiotowym, regulujących sytuację prawną podmiotów prawnie niepodporządkowanych organom administracji publicznej. Normy te oddziałują zarówno bezpośrednio poprzez ustanawianie w nich obowiązków i uprawnień, których realizacja podlega kontroli organów administracji publicznej jak i pośrednio przez stosowanie norm w drodze decyzji administracyjnej organu. Jedną z charakterystycznych cech norm prawa administracyjnego jest możliwość zastosowania przymusu państwowego w celu jego wykonania.
Geneza prawa administracyjnego sięga końca XVIII wieku i wiąże się z jednej strony z Rewolucją francuską (1789-1799), która przekształciła "poddanego" w "obywatela" – zaś z drugiej strony z rozwojem prawa publicznego w państwach oświeconego absolutyzmu. Państwa te stojąc na gruncie policystyki, drobiazgowo regulowały życie społeczne. Zakreślały tym samym zakres oddziaływania prawa administracyjnego. W okresie państwa liberalnego przepisy prawa administracyjnego wyznaczały przede wszystkim ramy działania administracji publicznej. Zakres oddziaływania prawa administracyjnego zwiększał się w tych krajach w miarę rozszerzania się państwowego interwencjonizmu.
[size=12pt]Prawo administracyjne obejmuje:[/size]
Prawo administracyjne ustrojowe, które określa strukturę oraz zasady funkcjonowania administracji publicznej
Prawo administracyjne materialne, które reguluje prawa i obowiązki organów administracji publicznej i obywateli
Prawo administracyjne procesowe, określa postępowanie administracyjne. Dodatkowo wyróżnia się prawo urzędnicze, dotyczące statusu urzędników (funkcjonariuszy publicznych).