Wniosek o obywatelstwo

[Bruno Petrowicz Catalan]

Wasza Cesarska i Królewska Mość,
Wnoszę prośbę o nadanie obywatelstwa Monarchii Austro-Węgierskiej. Dotychczas zaglądałem do Monarchii z rzadka, teraz jednak postanowiłem poświecić Monarchii więcej czasu i swego zaangażowania stąd moje wystąpienie o obywatelstwo. Pragnę też podjąć służbę czynna w armii i jeśli Wasza Cesarska Mość zechce powierzyć mi namiestnictwo Księstwa Karyntii zająć się tym regionem kraju.

Z wyrazami szacunku:
(-) Bruno Petrowicz Catalan

[Andrew von Habsburg]

Wniosek został przyjęty przez kancelarię Cesarską

[Bruno Petrowicz Catalan]

Bardzo dziękuję i czekam na decyzję.

[Heinz-Werner Grüner]

Wszytskiego można się w mikronacjach spodzewać, ale jednak niektóre zaskakują podwójnie.
Życzę samospełnienia i przyjemnego spędzania czasu w gronie Monarchistów.

[Bruno Petrowicz Catalan]

Bardzo dziękuję Panie Baronie. Sam jestem zaskoczony. Jeszcze miesiąc temu nie myślałem że podejmę taka decyzję, ale jak mawiają nigdy nie mów nigdy.

[Heinz-Werner Grüner]

Bardzo dziękuję Panie Baronie. Sam jestem zaskoczony. Jeszcze miesiąc temu nie myślałem że podejmę taka decyzję, ale jak mawiają nigdy nie mów nigdy.

Jeśli łaska, jak obecnie wygląda Pański status obywatelski? WKW określałem zawsze mianem “Pierwszym Obrońcą Santerskiej Krainy”, niezależnie przy czyim boku trwała, ale wiem także, że koneksje przyjacielskie sięgają również gdzie indziej. To jak to teraz wygląda?
Oczywiście, jeśli to nie problem. Może uda nam się zawiazać jakieś “sojusze handlowe”, czy coś w ten deseń.

[Bruno Petrowicz Catalan]

Jeśli łaska, jak obecnie wygląda Pański status obywatelski? WKW określałem zawsze mianem “Pierwszym Obrońcą Santerskiej Krainy”, niezależnie przy czyim boku trwała, ale wiem także, że koneksje przyjacielskie sięgają również gdzie indziej. To jak to teraz wygląda?

Rzeczywiście tak było. Gdy Santerę dotknął kryzys ofiarowano mi koronę i poproszono o pomoc. Podjąłem to wyzwanie i mocno się zaangażowałem. Zrobiłem wszystko co możliwe by wypełnić zobowiązanie którego się podjąłem. Gdy Santera stanęła na nogi wróciło też wielu którzy ja opuścili, a wśród nich i ci co doprowadzili ją niemal do upadku. Uwierzyłem w ich dobre intencje i chęci do działania na rzecz rozwoju kraju, ale to był mój błąd. Są bowiem ludzie którzy niewiele potrafią, a jeszcze mniej z siebie dają innym za to maja ogromne ambicje. Tak zaczął się nowy rozdział i nowe problemy w dziejach Santery. Myślałem że sytuacja się unormuje jak usynowię co bardziej ambitnych, ale to dopiero dolało oliwy do ognia. Więc ustąpiłem, przekazując koronę “swemu pierworodnemu następcy”. Tego szybko usunięto za zupełny brak zaangażowania w sprawy kraju i władzę objął kolejny. Efekt tych rządów widać. Szczerze mówiąc zostawiłem tam serce, ale mam dość, stad szukam sobie miejsca gdzie indziej. Od pewnego już czasu rzuciłem kotwicę w Lumerii, ale za namową Jego Wysokości Regenta von Habsburga postanowiłem osiąść w Monarchii Austro Węgierskiej.

[Andrew von Habsburg]

Z tej decyzji bardzo się cieszę