Guten Tag, Vaterland!
Do portu Pola wpłynął austro-węgierski statek pasażerski z Orientu,a dokładnie z Konstantynopola. Przypłynął nim 36-lerni,dobrze ubrany, przystojny i ciemnowłosy mężczyzna o zielonych oczach i w cylindrze na głowie. Ciekawie rozglądał się po porcie, krzątających się po trapie podróżnych oraz marynarzach. Nigdy tu wcześniej nie był, choć słyszał wiele o ojczyźnie od swojego ojca, człowieka, który rzucił wszystko i postanowił szkolić perskich żołnierzy na drugim końcu świata, odpowiadając na apel wystosowany przez Naser al-Dina Szacha w 1879 roku, władcy z dynastii Kadżar, który chciał mieć stałą armię pod swoimi rozkazami, wyszkoloną przez fachowców z CK Armii w walce na sposób europejski i na wskroś nowoczesną. Postanowił poszukać dworca kolejowego,by spotkać się z członkami swojej rodziny w Krakau. Musiał się zastanowić, co dalej czynić i jak osiągnąć ambitne cele, które sobie wyznaczył. Z jego zdolnościami lingwistycznymi, świetną prezencją oraz pieniędzmi i urodzeniem, mógł zdobyć w kraju przodków wszystko, czego tylko zapragnął. Chciał wstąpić do KuK Armee lub do wywiadu. Nie bez znaczenia było jego polskie pochodzenie i dobra znajomość języka dzięki obojgu rodzicom. Mógłby pracować na pograniczu z Kongresówką, w końcu miał tam rodzinę ze strony matki,kobiety wywodzącej się ze szlachty z guberni piotrkowskiej. Albo na pograniczu bośniacko-serbskim. Wywrotowców, pragnących przyłączyć Bośnię i Hercegowinę do Serbii z pomocą Rosjan na pewno nie brakuje. Mógł bardzo się przysłużyć MAW.
Danke schön. Jak tu wygląda sprawa z uzyskaniem obywatelstwa, jeśli mogę pana zapytać? 
Widziałem już właśnie zdjęcie wiceadmirała Andreasa von Habsburg i myślę, że to o niego chodzi (mundur oficera marynarki wojennej jest jednak dość charakterystyczny).