Widok fabryki
W dniu wczorajszym zakończono budowę Fabryki Broni w Innsbrucku.
Poświęcenie fabryki
Na razie fabryka jest podzielona na działy :
a. remont używanej broni
b. produkcja karabinów
c. produkcja pistoletów
d. produkcja amunicji
W planach jest rozwój fabryki, ale to plany
Plany,których szybkiej realizacj życzę. :)
Do fabryki nadeszły pierwsze transporty uszkodzonej broni. Została ona podzielona na trzy grupy : produkcji austriackiej, włoskiej i innej
Od razu wzięto się za remont karabinów i pistoletów austriackich.
Reperacja broni
Aby obniżyć koszty, jeśli jest taka możliwość, wykorzystywano części ze zniszczonej broni. Każdy wyremontowany egzemplarz jest jak nowy.
Przestrzeliwanie nareperowanej broni.
Po reperacji każdy egzemplarz musiał być przestrzelony. Następnie ponownie broń zostaje oczyszczona i naoliwiona. Po ostatecznej kontrolo broń odkładana jest do skrzyń, a skrzynie trafiają do podręcznych magazynów.
Fabryka rozpoczęła produkcję broni strzeleckiej.
Kolby drewniane produkowane są z drzewa ściętego w lasach tyrolskich
Produkcja kolby
lufa
Natomiast elementy lufa i stal produkowane są ze stali dostarczonej z Czech.
Karabin MANNLICHER M1890
Karabin M1890 był indywidualną bronią powtarzalną. Zamek dwutaktowy. Ryglowanie za pomocą rygla wahliwego. Zasilanie ze stałego magazynka pudełkowego ładowanego niesymetrycznymi ładownikami pięcionabojowymi. Przyrządy celownicze składały się z trójkątnej muszki i celownika ramieniowego (skalowany w krokach, nastawy 300 – 1800 kroków) i szczerbiny bocznej i muszki bocznej (umieszczonej na bączku pośrednim) (nastawy 1900 – 3000 kroków). Broń była wyposażona w bagnet nożowy M1890 mocowany po lewej stronie lufy przy pomocy rękojeści. Lufa nie posiadała nakładki, aby uniknąć poparzeń w miejscu chwytu dłonią, łoże obszywano płótnem żaglowym.
Zapraszamy do zakupów
Szczegółowa budowa karabiny MANNLICHER M1890
Karabin MANNLICHER M1895
Karabin M1895 był indywidualną bronią powtarzalną. Zamek dwutaktowy. Ryglowanie przez obrót tłoka zaporowego (dwa rygle). Obrót tłoka zaporowego wymuszały wycięte na nim bruzdy współpracujące z występami znajdującymi się wewnątrz trzonu zamkowego. Zasilanie ze stałego magazynka pudełkowego ładowanego niesymetrycznymi ładownikami pięcionabojowymi. Przyrządy celownicze składały się z trójkątnej muszki i celownika ramkowego (przy nastawie 300 używano stałej szczerbiny umieszczonej na dolnej krawędzi ramki, przy nastawach 600–2400 szczerbiny umieszczonej na suwaku, przy nastawie 2600 stałej szczerbiny na szczycie ramki). Broń była wyposażona w bagnet nożowy M1895 mocowany pod lufą przy pomocy rękojeści. Lufa z nakładką drewnianą