Przebieg zdarzeń

[Emeryt]

Na teren Górnej Austrii zaczęło docierać zaopatrzenie dla wojsk tyrolskich.

[Andrew von Habsburg]

Po południu nadeszły dla nas posiłki. Brygada piechoty, brygada kawalerii i prawie cała odwodowa artyleria zgrupowały się w rejonie Konigsleiten. Po silnym przygotowaniu artyleryjskim, do ataku ruszyła piechota, która przełamała front wojsk republikańskich. Przez wyrwę we froncie ruszyła cała nasza jazda, siejąc panikę na tyłach wroga. Jazda rozbiła oddziały tyłowe, rozproszyła dowództwa, szarżowała na oddziały artylerii i odwodowe oddziały piechoty

Szarża

Dywizjon strzelców tyrolskich zaczął grasować na dalekich tyłach. W nocy dotarł do granicy z Górną Austria i nawiązał kontakt z wojskami 21 DP Krajów Koronnych.

[Emeryt]

Kontakt z tyrolczykami nawiązany. Hura !!!

[Andrew von Habsburg]

Po południu na całej linii frontu większa część wojska republikańskie zaczęło się poddawać. Niektóre jednostki wycofywały się na Salzburg. Były próby ich powstrzymania, ale bez skuteczne.

kapitulacja republikanie

Do niewoli dostało się około 5 tys. Żołnierzy, zdobyto 29 ckm, 18 dział w tym 2 moździerze 305 mm produkcji Skoda. Obie strony „spływały do Salzburga.
Na terenach, gdzie weszły wojska tyrolskie, ludność witała ich jak oswobodzicieli. Wywieszano flagi monarchii, karmiono i pojono żołnierzy. Samoistnie organizowała się administracja cywilna podporządkowująca się zarządzeniem władz wojskowych.

Wszystkie tereny Księstwa Salzburga, na które chodziły jednostki CK Armii z Tyrolu zajmowane były w imieniu Rady Nadzwyczajnej.

[Andrew von Habsburg]

Do południa prawie całe Księstwo Salzburskie, oprócz stolicy, było w rękach CK Wojsk z Tyrolu.

Zostało okrążone miasto Salzburg. Koło południa zostali wysłani parlamentariusze z propozycją poddania miasta na warunkach honorowych. Propozycja została odrzucona. Nie chcąc niszczyć Salzburga nasze wojska nie podejmowały szturmu.

[Andrew von Habsburg]

Po południu, bez przygotowania artyleryjskiego, na nasze oddziały stojące na północ od stolicy wyszło silne uderzenie i półgodzinnej walce zostały rozbite.

Wojska rebeliantów wyrwały się z Salzburga i ruszyły na północ do granicy niemieckiej.
W ślad za nimi ruszyły świeże oddziały K.u.K. Army.
Szybko udało się dogonić ariergardę wroga i po godzinnym boju rozbić ją. Oddziały wojsk republikańskich porzucały swój tabor, sprzęt, aby dalej uciec.
Małe oddziały rozsypywały się same.

[Andrew von Habsburg]

Nasze oddziały, które podczas popołudniowego ataku, znajdowały się na południe od stolicy, bez żadnego wystrzału zajęły stolicę. .
Przywilej wejścia do miasta wraz z dowództwem wojsk tyrolskich otrzymały ochotnicze oddziały z Salzburga. Wkraczające oddziały witały tłumy mieszkańców stolicy oraz burmistrz miasta wraz z cała radą. Na ratuszy wywieszono żółto –czarną flagę.
Podczas okolicznościowego przemówienia Gubernator Tyrolu ogłosił, że miasto zajął w imieniu Rady Nadzwyczajnej.

[Andrew von Habsburg]

Katedra w Salzburgu

We wszystkich kościołach zanoszono dziękczynne modły za oswobodzenie Salzburgu.

Jeńcy republikańscy

Przez cały dzień wyłapywano i rozbrajano małe grupki rebeliantów.
Zdarzały się przypadki samosądów, ale wojsko starało się nie dopuszczać do takich sytuacji.

[Andrew von Habsburg]

Rozpoczęto odtwarzanie wojsk Księstwa Salzburga. Do wojska garneli się wszyscy : ci co uniknęli republikańskiego poboru, jeńcy, dezerterzy. Wszystkich przyjmowano, chyba, że udowodniono mu sprzyjanie republikanom. Najtrudniej było z końmi, nie było ich skąd brać. Na razie działa pchali artylerzyści z pomocą piechurów.

Nikt nie szukał czasu wolnego, po stworzeniu nawet małego pododdziału rozpoczynało się jego szkolenie i zgrywanie z innymi jednostkami.

[Andrew von Habsburg]

Po północy główne siły republikanów dotarły do granicy z Niemcami, przekroczyły ją i złożyły broń