Przygląda się tym wybrykom z rosnącym zadowoleniem, każe grać hymn cesarski, sevdalinkę, a w końcu nawet czardasza.
Vivat Bachus! Zwolniła mnie Wasza Deliriencja od przykrego obowiązku wymyślenia tej niespodzianki, którą nieopatrznie zapowiedziałem wraz z przyjęciem
Orbis terrarum jest niezbadany. Niezbadany, tajemniczy i wrogi. Niezbadane kontynenty, łańcuchy górskie, dzikie i groźne puszcze, nieprzebyte pustynie. A wszystko to oblewają niezbadane oceny i morza, w nich potężne i groźne bestie, czyhające tylko, aby pożreć dzielnych argonautów, ruszających w swą podróż, ku sławie.
Wieniec laurowy na głowie młodego wodza wyprawy do greckich herosów go upodabniał. Stanął ów wódz nad brzegiem nienazwanego oceanu i pozwolił zimnej wodzie, obmywać jego stopy..........chłodna woda delikatnie muskała stopy barona, który spał na d brzegiem Zalewu, otulony pledem w szachownicę. Do piersi baron tulił rybę, wygraną w loterii?, zawiniętą w "Mały bedeker Abbazi".
Cesarz Dioklecjan, wracając z orszakiem paziów do Zagrzebia, nie omieszkał podłożyć dzielnemu herosowi pod pachę butelki dobrej vugavy.
"Već dugo sama skidam svoj oklop, puno hvala."-wymamrotał przez sen dzielny heros, jednocześnie przytulając butelkę jak najprawdziwszy skarb.
Dobry i dzielny Isztvan zebrał baron z plaży, zapakował go do służbowego samochodu.
Na wieczór musieli stanąć w Budapeszcie.
Jakby panowie i panie na przyszłym spotkaniu nie mieli do jakiej muzyki tańczyć to polecam to
Właśnie do tańca przystąpiła ta niewielka grupka panów z towarzystwa. Rozpoznajecie państwo po... twarzach?
Nie przypominam sobie, żeby ktoś na przyjęciu robił zdjęcia 
Po plecach to może jeszcze bym rozpoznał, ale po twarzach na pewno nie
Maksymilian Rudolf Habsburg pisze: ↑4 lata temuPo plecach to może jeszcze bym rozpoznał, ale po twarzach na pewno nie
Przykro mi, plecy nie zostały sfotografowane, by nie gorszyć.
Dzisiaj do kurortu zajechał Karl von Habsburg.