Monarchia Austro - Węgierska

Heinz-Werner Grüner pisze: ↑4 lata temu

Też mi się gdzieś to obiło o uszy. Myślałem, że to tylko plotki. Żal Szanownego Pana von Rokuszewskiego. No, ale cóż takie jest to mikroświatowe życie...

W między czasie Szanowny Pan von Rokuszewski napisałe powyższego posta... Czyli co, zaangażował Pan pół rodziny, żeby odgrywali scenki, jak Pan chce? Dobrze zrozumiałem?
Przy okazji, nie wiem jak to odebrać w rozumieniu mikroświata, ale Szanowna Pani Julia napisała, że 1.Klasse nie opuści i będzie z nami duchowo...

Może nie całą rodzinę ale młodszych ludzi, zaufanych. Julia normalnie klub prowadzić będzie o ile radę da. A jak się uda to może i kiedyś powróci. Ten to zauważy co będzie aktywny i będzie przyjazny. Ale z tego co wiem to na razie nie powinna się pojawić kwestie realiozy oraz naszych relacji w realu.
Zatem zostałem w mikroświecie sam z synem co to rośnie jak na drożdżach, kto w RON to za jakiś czas zobaczy. Fajnie będzie jedna rzecz się skończyła a ja już się nakręcam jednak jedna przeszkoda jeszcze jest do pełni życia no ale cóż.
Zobaczycie niedługo. Mikronacje przepełniają mnie radością.

Hitchcock to przy Panu, Panie Namiestniku amator.

Michał von Rokuszewski pisze: ↑4 lata temu

Julia odeszła ale wydała oświadczenie.

A gdzie można zapoznać się z ostatnią wolą nieboszczki?

O tutaj Szanowny Palatynie w jej majątku w Kiszporku:
http://rzeczpospolitaobojganarodow.pl/f ... ork#p49482

Dziękuję.
Wzruszyłem się jak czytałem.

Toć to prawdziwe życie, Szanowny Baronie... Gdyby to się nie działo naprawdę to pomyślałbym, że to taka "rzplicka" inscenizacja "Mody na sukces", "Policjantów z Miami" i "Żandaram z St.Tropez"... Co do Szanownej Pani von Rokuszewskiej, szkoda, że zawirowania miłosne z rzeczywistych światów zapuściły ją w odmęty v-śmierci. Jak by się tylko dało to namawiałbym by wróciła do nas pod innymi personaliami, no, ale tak łatwo nie jest...

Ale musi Pan przyznać, że to taka sarmacka sprawa była. Warcholenie, ignorowanie władzy centralnej, zajęcie fortyfikacji królewskich, no i śmierć Julii, sedno sarmackiego życia.
Oj gdybym był młodszy, sam bym z Panem Michałem w Inflantach warcholił, a Pan wiesz ze znam tamte strony, wojowałem tam pomyślnie w czasie potopu.
-Isztvanie chusteczkę, tę z monogramem bo się wzruszyłem.

Grüner zaczął na palcach liczyć...
-Potop? To było kilka...kilkadzi...kilkaset....- zrobił wielkie oczy, otrząsnął głowę. Pomyślał, że coś nie dosłyszał po czym mówił dalej:
-Pan, Szanowny Palatynie to jeszcze i nie jedną szabelką mógłby pomachać, a co może i nie tylko szabelką, za przeproszeniem - Grüner uśmiechnął się szeroko, mrugnął w stronę Isztvana i rzekł:
-No, na mnie już czas. Gute nacht.

-Wojowałem i ja w Potopie. Ach wspomnienia-rozmarzył się Orański
-Mości Palatynie, a zdarzyło się nam jeszcze gdzieś ramie w ramię walczyć bo pamięć jakoś zawodzi-zwrócił się do barona.

Jeśliby takiej okazji nigdy nie było to tylko poczekajcie niecałe pół roku na moją elekcję. Już ja rozruszam i RON a może kontynent a może i świat.