Z pamiętnika namiestnika

[Michał Jerzy Potocki]

Też mi się gdzieś to obiło o uszy. Myślałem, że to tylko plotki. Żal Szanownego Pana von Rokuszewskiego. No, ale cóż takie jest to mikroświatowe życie...

W między czasie Szanowny Pan von Rokuszewski napisałe powyższego posta... Czyli co, zaangażował Pan pół rodziny, żeby odgrywali scenki, jak Pan chce? Dobrze zrozumiałem?
Przy okazji, nie wiem jak to odebrać w rozumieniu mikroświata, ale Szanowna Pani Julia napisała, że 1.Klasse nie opuści i będzie z nami duchowo...

Może nie całą rodzinę ale młodszych ludzi, zaufanych. Julia normalnie klub prowadzić będzie o ile radę da. A jak się uda to może i kiedyś powróci. Ten to zauważy co będzie aktywny i będzie przyjazny. Ale z tego co wiem to na razie nie powinna się pojawić kwestie realiozy oraz naszych relacji w realu.
Zatem zostałem w mikroświecie sam z synem co to rośnie jak na drożdżach, kto w RON to za jakiś czas zobaczy. Fajnie będzie jedna rzecz się skończyła a ja już się nakręcam jednak jedna przeszkoda jeszcze jest do pełni życia no ale cóż.
Zobaczycie niedługo. Mikronacje przepełniają mnie radością.

[Heinz-Werner Grüner]

Hitchcock to przy Panu, Panie Namiestniku amator.

[Emeryt]

Julia odeszła ale wydała oświadczenie.

A gdzie można zapoznać się z ostatnią wolą nieboszczki?

[Heinz-Werner Grüner]

O tutaj Szanowny Palatynie w jej majątku w Kiszporku:
http://rzeczpospolitaobojganarodow.pl/f ... ork#p49482

[Emeryt]

Dziękuję.
Wzruszyłem się jak czytałem.

[Heinz-Werner Grüner]

Toć to prawdziwe życie, Szanowny Baronie... Gdyby to się nie działo naprawdę to pomyślałbym, że to taka "rzplicka" inscenizacja "Mody na sukces", "Policjantów z Miami" i "Żandaram z St.Tropez"... Co do Szanownej Pani von Rokuszewskiej, szkoda, że zawirowania miłosne z rzeczywistych światów zapuściły ją w odmęty v-śmierci. Jak by się tylko dało to namawiałbym by wróciła do nas pod innymi personaliami, no, ale tak łatwo nie jest...

[Emeryt]

Ale musi Pan przyznać, że to taka sarmacka sprawa była. Warcholenie, ignorowanie władzy centralnej, zajęcie fortyfikacji królewskich, no i śmierć Julii, sedno sarmackiego życia.
Oj gdybym był młodszy, sam bym z Panem Michałem w Inflantach warcholił, a Pan wiesz ze znam tamte strony, wojowałem tam pomyślnie w czasie potopu.
-Isztvanie chusteczkę, tę z monogramem bo się wzruszyłem.

[Heinz-Werner Grüner]

Grüner zaczął na palcach liczyć...
-Potop? To było kilka...kilkadzi...kilkaset....- zrobił wielkie oczy, otrząsnął głowę. Pomyślał, że coś nie dosłyszał po czym mówił dalej:
-Pan, Szanowny Palatynie to jeszcze i nie jedną szabelką mógłby pomachać, a co może i nie tylko szabelką, za przeproszeniem - Grüner uśmiechnął się szeroko, mrugnął w stronę Isztvana i rzekł:
-No, na mnie już czas. Gute nacht.

[Moritz von Oranien-Nassau]

-Wojowałem i ja w Potopie. Ach wspomnienia-rozmarzył się Orański
-Mości Palatynie, a zdarzyło się nam jeszcze gdzieś ramie w ramię walczyć bo pamięć jakoś zawodzi-zwrócił się do barona.

[Michał Jerzy Potocki]

Jeśliby takiej okazji nigdy nie było to tylko poczekajcie niecałe pół roku na moją elekcję. Już ja rozruszam i RON a może kontynent a może i świat.