Monarchia Austro - Węgierska

W sumie bardziej Heinz-Werner Freiherr von Grüner, ale w sumie nie pamiętam jak się pisano w Austro-Węgrzech. Na pewno w Republice Weimarskiej pisano sobie tytuły po imieniu, bo uczyniono z nich urzędowo część nazwiska. Niemniej wcześniej też raczej tak stawiano tytuły, zwłaszcza jeśli było ich więcej.

Za przykład niech posłużą moi ulubieni Hochbergowie (co prawda z Niemiec): tylko głowa rodu dziedziczyła tytuł Furst von Pless, więc np mąż słynnej Daisy po śmierci ojca pisał się Hans Heinrich XV. Fürst von Pless, Graf von Hochberg, Baron zu Fürstenstein* (wcześniej, jako “następca tronu” miał tytuł Prinz von Pless). Z kolei inni członkowie rodziny byli po prostu [Imię] Graf von Hochberg, bo tytuł hrabiowski u nich dziedziczył każdy po mieczu.

• brzmi to w sumie strasznie zabawnie: dosłownie “baron Kamienia Księcia”

Ametyst Faradobus pisze: ↑3 lata temu

W sumie bardziej Heinz-Werner Freiherr von Grüner, ale w sumie nie pamiętam jak się pisano w Austro-Węgrzech. Na pewno w Republice Weimarskiej pisano sobie tytuły po imieniu, bo uczyniono z nich urzędowo część nazwiska. Niemniej wcześniej też raczej tak stawiano tytuły, zwłaszcza jeśli było ich więcej.

Za przykład niech posłużą moi ulubieni Hochbergowie (co prawda z Niemiec): tylko głowa rodu dziedziczyła tytuł Furst von Pless, więc np mąż słynnej Daisy po śmierci ojca pisał się Hans Heinrich XV. Fürst von Pless, Graf von Hochberg, Baron zu Fürstenstein* (wcześniej, jako “następca tronu” miał tytuł Prinz von Pless). Z kolei inni członkowie rodziny byli po prostu [Imię] Graf von Hochberg, bo tytuł hrabiowski u nich dziedziczył każdy po mieczu.

• brzmi to w sumie strasznie zabawnie: dosłownie “baron Kamienia Księcia”

Mimo wszystko chyba zostanę przy Grüner… To pewnie też kwestia przyzwyczajenia, ale pisanie własnego nazwiska serio mi zajmuje sporo czasu. Dwa imiona plus “ü” każdorazowo “wklejane” ponieważ nie mam ustawionej klawiatury niemieckiej, nawet jako wariant ’b".

No cóż, też zdarza mi się pisać Pańskie nazwisko. Bywa, że muszę albo wpisywać umlaut w googla albo otwierać Worda, bo na klawiaturze mam wgrane tylko tak podstawowe alfabety jak rosyjski (2x), ukraiński i cerkiewnosłowiański.

Ametyst Faradobus pisze: ↑3 lata temu

…. tylko tak podstawowe alfabety jak rosyjski (2x), ukraiński i cerkiewnosłowiański.

Brakuje jeszcze bułgarskiego.

Szanowny Baronie nos nazwisko jak chcesz.
Mam nadzieje, że Cesarz Senior nie będzie miał żalu, bo ja nie

Ja z Cesarzem Seniorem jestem w stałym kontakcie, mogę zapytać czy jest obrażony.

@Ametyst Faradobus a prosiłbym, z czystej ciekawości.

@Ametyst Faradobus bardzo dziękuję za wspomnienie .

Ja się o takie rzeczy nie obrażam - uważam, że wszelkie tytuły powinny służyć nade wszystko ich posiadaczom.

Jedyne obowiązki, jakie nakłada ustawa z dnia 18 marca 1921 r. o medalach, orderach, odznaczeniach oraz tytułach szlacheckich i honorowych, dotyczą stosowania tytulatury przez władze publiczne. Art. 25 ust. 4 pkt a ustawy mówi, że - w języku niemieckim - organy władzy publicznej zobowiązane są do stosowania tytulatury zgodnie z życzeniem szlachcica przed nazwiskiem, wraz z odpowiednim prefiksem. Ważny element to “zgodnie z życzeniem szlachcica”. Do tego dochodzi też ust. 5 tegoż artykułu. A zatem Szlachetny Freiherr (gratuluję!) może wybrać dwie opcje:

1. Heinz-Werner Grüner, lub

2. Szlachetny Heinz-Werner Freiherr von Grüner.

Może też Szlachetny Freiherr zmienić nazwisko, zakładam że ewentualne “von und zu” mieści się w kategorii “odpowiedniego prefiksu”, więc też by mogło być.

To wszystko dotyczy władz publicznych - to, jak sam Szlachetny Freiherr będzie się przedstawiał, jest tylko jego sprawą, ja prywatnie zawsze będę szanował ten wybór, choć organy władzy publicznej będą musiały stosować literę prawa.

Nie widzę też powodu, bym się miał zżymać, że coś jest “niepoprawne historycznie”, dopóki stanowi element dobrej zabawy w mikronacje .

Vielen Dank Mein Kaiser!
To w takim razie dla samej rozpoznawalności nie zmieniam, gdyż już się przyzwyczaiłem. A coś mi się wydaje, że cały mikroświat też się nie obrazi…

Wasza wola