Monarchia Austro - Węgierska

Korzystając z pomyślnych wiatrów wyprawa szybko i bez wartych odnotowania wydarzeń dotarła do Rijeki. Tam sprzedano owoce z pinasy i drewno dostarczone na fleutach. Przedstawiciel fabrykanta był zadowolony i obiecał kolejne zamówienia. Mieszkańcy portu widywali już w oddali przepływające w poprzednich konwojach żaglowce, ale nigdy nie widzieli ich z bliska. Mogli wejść na pokłady i pod okiem załóg zobaczyć wnętrza jednostek. Kto chciał mógł również zobaczyć pokaz, szermierki, strzalania z armaty czy z muszkietu, a nawet samemu strzelić z relingówki czy broni osobistej marynarzy,

Podróż ma się ku końcowi. Konwój wpłynął na austro-węgierskie wody terytorialne bardziej na południe niż zwykle. Wieczorem już nie tylko z masztów ale z pokładów można było dostrzec wybrzeża dziedzin cesarsko-królewskich.

Przed południem załogi ujrzały czerwone dachy miasta Dubrownika. Pięć statków niemal synchronicznie wykonało zwrot w kierunku portu. Minęły jeszcze trzy godziny zanim zarzucono kotwicę. Zgodnie z już można powiedzieć zwyczajem załogom wydano część żołdu i pozwolono im ruszyć w miasto. Orański czekał natomiast na pokładzie komandorskiej fleuty na klienta.

Czyżby czekano już na mnie? @Moritz von Oranien-Nassau Czy to jeszcze wcześniejsza dostawa?
Data się zgadza, ale wolę dopytać.

Miałem być dziesiątego w Dubrowniku to jestem dziesiątego w Dubrowniku.

Do głównodowodzącdgo przyszedł telegram:

W porcie czekał już asystent oberhaupta Grünera z dwoma skrzyniami.
Jedną mniejszą, a z drugą wielkości człowieka. Obie zawierały drogocenne rzeczy, dlatego były strzeżone przez mały “oddział” najemników.

Madonna und Kind mit Trauben - L.Cranach

Zbroja z Zamku Eltz

Orański czytając telegram uśmiechnął się: Zabawna pomyłka. Brzmi nawet dostojniej. Potem przywołał kamerdynera, choć raczej na morzu mówi się stewarda, i kazał mu przynieść rejestry ładunku po czym zabrał się do kompilowania spisu;

Nie minęło, wiele czasu jak na pokładzie dostrzeżono kolumnę ciężarówek . Natychmiast dano znać Orańskiemu. Ten przybił pieczęć u dołu pisma i szybkim krokiem wyszedł po drabince na pokład.
Po krótkiej wymianie uprzejmości baron przekazał pismo przedstawicielowi Oberhaupta. Ten Rzucił okiem na spis i pokiwał głową. Rozpoczął się wyładunek. Na rozkaz swego kapitana ludziom Oberhaputa pomagali załoganci ze “Złotego Lwa”. Koniec końców trudno przerzucić kilkadziesiąt ton ładunku. W tym czasie, właściciel wezwany obowiązkami z powrotem na Vaarland wyruszył już pociągiem do Zagrzebia gdzie miał wsiąść w samolot do Skarlandu. W inną stronę udał się towarzyszący Maurycemu dotąd Krzysztof Biedrzyncki który zabrał ze sobą całą zapłatę. Powierzono mu misję nadzorowania tworzenia Galleria Orange-Nassau w Urbino.

Pomyłka?
Nie skojarzyłem o co chodzi Herr Orański. Coś źle nazwałem?
W każdym razie umowa zawarta. Odezwiemy się. Jeśli Szanowny chciałby coś produkcji szarotkowej to zapraszam do handlu w drugą stronę, tak żebym nie “rozkradł” caego zamku.

Heinz-Werner Grüner pisze: ↑3 lata temu

Baronie Oranien von Nassau,

O, tu.