Rankiem żołnierze 12 brygady piechoty idąc śladem wycofujących się oddziałów rebelianckich stoczyli ostatnia bitwę nad samą granicą z Książęcym Hrabstwem Tyrolu. Wojska rebeliantów zostały rozbite. Do niewoli trafiło 823 żołnierzu.
Obydwie brygady podjęły działania w celu wyłapania ewentualnych niedobitków z oddziałów rebelianckich i przywrócenia porządku
na obszarze Karyntii.
Pod wieczór 12 brygada rozłożyła się obozem by odpocząć po ciężkich bojach i kontynuować działania przywracające porządek na obszarach Karyntii, anektowanej do Księstwa Styrii.
Natomiast, 11 brygada ruszyła pod granice z Krainą skąd napływają informacje o niepokojach społecznych wywołanych przez ugrupowania separatystyczne dążące do samostanowienia Krainy i secesji od odradzającej się monarchii.
Rankiem 13 maja żołnierze 3 brygady kawalerii wkroczyły do Krainy celem likwidacji separatystów pragnących oderwania Krainy od monarchii i przywrócenia ładu społecznego. Po przekroczeniu granicy nasze wojska były dobrze przyjmowane, ale posuwając się w głąb kraju nastroje ludności były coraz mniej przychylne.
Trzecia Brygada Kawalerii około południa nawiązała styczność z oddziałami separatystów i po niemal godzinnej bitwie przełamała ich pozycje obronne. Po przegrupowaniu oddziałów brygada ruszyła na Laibach (Lubliane).
Pod wieczór 11 brygada piechoty dotarła na granice Krainy i po jej przekroczeniu rozbito obóz na odpoczynek po całodniowym forsownym marszu.
Rankiem brygada kawalerii dotarła na przedmieścia Laibach (Lubliany) i zaskoczeniem dla żołnierzy były odgłosy toczonych walk dochodzących z miasta. Sytuacje wyjaśnił oddział zwiadowczy wysłany na rozpoznanie. Okazało się, iż mieszkańcy miasta wierni monarchii na wieść o wejściu do Krainy oddziałów CK Armii podjęli w nocy desperacki krok przejęcia w mieście władzy z rąk zwolenników secesji. To doprowadziło do bratobójczych walk na ulicach miasta. Trzecia brygada kawalerii bez zwłoki ruszyła zw wsparciem dla obrońców jedności Austro-Węgier.
Po opanowaniu miasta przywrócono względny porządek na jego obszarze. Rozbrojono i aresztowano członków separatystycznych grup bojowych. Około godziny 15:00 oddziały 3 brygady kawalerii oraz obrońcy miasta wzięli udział w paradzie wojsk ulicami Laibach. Entuzjazm jak zapanował w mieście udzielił się wszystkim. W oknach budynków zawisły flagi Austro-Węgier, a maszerującym żołnierzom towarzyszył wiwatujący tłumu.
Po odpoczynku 11 brygada piechoty ruszyła w głąb Krainy kierując się na wschód ku miastu Rudelfswert (Nowe Mesto).
Pod wieczór brygada zajęła Littai.
W godzinach popołudniowych 3 brygada kawalerii dotarła do granic z Księstwem Pobrzeża. Tymczasem 11 brygada piechoty pod Rudelfswertrm (Nowym Mesten) nawiązała kontakt bojowy z oddziałami rebeliantów i z marszy przeszła do boju. Po godzinnym starciu rebelianci zostali wyparci ze swych pozycji i poczęli sie wycofywać na kierunku miejscowości Tschernenik. Oddziały brygady ruszyły za uchodzącym nieprzyjacielem nie pozwaląjac mu na przegrupowanie swych oddziałów.
Późnym popołudniem oddziały rebeliantów podjęły ostatnia próbę stawienia oporu nacierającej 11 brygadzie. Dokonując zwrotu uderzyli wszystkimi siłami co powstrzymało pochód naszych wojsk. Jednak po krótkiej wymianie ognia podciągnieto artylerię pułkowa, która intensywnym ostrzałem rozbiła punkty oporu rebeliantów.
Uderzenie żołnierzy 7 piechoty w prawe skrzydło pozycji rebeliantów ostatecznie rozbiło ich ugrupowania. Niedobitki przeszły granicę i umknęły na terytorium Chorwacji.