Ambasada Republiki Bialeńskiej

[Heinz-Werner Grüner]

Cóż za wspaniała uroczystość... Miło było posłuchać.

[Emeryt]

Cóż za wspaniała uroczystość...

Trochę drętwo.

[Heinz-Werner Grüner]

Cóż za wspaniała uroczystość...

Trochę drętwo.

Przecież to dziecięcy chór. Nie wymagajmy za wiele...

[Emeryt]

Cóż za wspaniała uroczystość...

Trochę drętwo.

Przecież to dziecięcy chór. Nie wymagajmy za wiele...

Ale od razu widać, że to diaspora węgierska odcięta od życiodajnych wód Dunaju.

[Heinz-Werner Grüner]

Trochę drętwo.

Przecież to dziecięcy chór. Nie wymagajmy za wiele...

Ale od razu widać, że to diaspora węgierska odcięta od życiodajnych wód Dunaju.

Cóż te biedne dzieci za to mogą?

[Emeryt]

Przecież to dziecięcy chór. Nie wymagajmy za wiele...

Ale od razu widać, że to diaspora węgierska odcięta od życiodajnych wód Dunaju.

Cóż te biedne dzieci za to mogą?

Dzieci nic, ale ich ojcowie już tak. Jak kiedyś zostanę całkiem prywatną osobą to się wypowiem bardziej obszernie

[Heinz-Werner Grüner]

To może wyjdźmy z ambasady i się Szlachetny Baron poczuje bardziej prywatnie?
Baró, a kiedy mnie w Szanach odwiedzicie dobrodzieju?

[Emeryt]

To może wyjdźmy z ambasady....

Bardzo chętnie.

[Heinz-Werner Grüner]

To może wyjdźmy z ambasady....

Bardzo chętnie.

No to zapraszam do Szan (Szanów)...
Gdyby Szanowny Pan Prezydent zechciał to również zapraszam!

[Emeryt]

Ja bardzo chętnie skorzystam z zaproszenia.