Cesarz Austro-Węgier i Król Polski przywitali się z delegacjami zagranicznymi, dygnitarzami państwa i zostali Im przedstawieni goście.
.
Następnie wszyscy udali się do stołów, aby spożyć kolację. Na początku Cesarz wygłosił przemówienie, w którym wszystkim serdecznie podziękował za przybycie, szczególnie Królowi Janowi V
Podawano jedzeni
oraz wina
Przepraszam najmocniej za opóźnienie, wynika ono z problemów technicznych po mojej stronie.
Wasza Królewska Mość!
Drodzy Poddani!
Przyjaciele.
Mamy dziś niekłamaną przyjemność jak i niewątpliwy zaszczyt gościć w Wiedniu Jego Królewską Mość Jana V, Króla Polski i Wielkiego Księcia Litwy.
Jednak jak to bywa z koronowanymi głowami, Jego Królewska Mość reprezentuje dziś nie tylko swoją czcigodną osobę, ale też majestat Rzeczypospolitej. Reprezentuje całą jej kulturę, historię, ideały i całą Brać Szlachecką Polski i Litwy.Chciałbym w związku z tym poświęcić chwilę na zadumę nad rzeczami które nas z Rzecząpospolitą łączą - i nie mówię tu tylko o obywatelach
Kiedy wirtualna Monarchia powstawała, bardzo długo byliśmy obiektem ostracyzmu i drwin ze strony bardziej ugruntowanych mikronacji. Byliśmy sekowani, oskarżani o przeróżne rzeczy, od "braku wyobraźni" począwszy aż po "niedojrzałość"; chciano nam nawet swego czasu odmówić uznania za państwo wirtualne przez plenum OPM.
Cóż jednak okazało się po latach? Okazało się że kiedy po Solardii, Elderlandzie czy Scholandii pozostało niewiele ponad zakurzone teczki w archiwum, państwa nawiązujące do realnej historii wciąż istnieją, mają się dobrze, a wręcz kwitnąco biorąc pod uwagę obecny stan aktywności w polskojęzycznych mikronacjach.
Dlatego z dumą pragnę dziś podkreślić, iż z Rzeczpospolitą łączą nas nie tylko odwieczne więzy przyjaźni, nie tylko wspólni obywatele, ale przede wszystkim wspólne tradycje, kultura i doskonały styl.
Jako drobny wyraz tej przyjaźni, i tego braterstwa, proszę Jego Królewską Mość o przyjęcie Krzyża Komandorskiego Orderu Franciszka Józefa, który patronuje dzisiejszym uroczystościom.
Niech żyje Monarchia!
Niech żyje Rzeczpospolita!
Niech żyje przyjaźń między nami!Hofburgpalast Wien, 21 November 1920 r.
Franciscus Leopoldus I, imperator et rex
Zapraszam wszystkich gości do dalszego udziału w obchodach, a ja zabiorę głos raz jeszcze dziś późnym wieczorem. Raz jeszcze przepraszam za opóźnienie, ale całe popołudnie byliśmy odcięci od internetu.
VIVAT !!! VIVAT!!!
Vivat Rex et Imperator! Vivat Rex et Magnus Dux!
Jan V wstał i podziękował za przyznany medal:
Wasza Cesarska i Królewska Mość, jestem zaszczycony przyznanym odznaczeniem. Vivat Monarchia, vivat Rzeczpospolita!
Chwilę później, gdy zaczęto ustawiać się w pary, Jego Królewska Mość nie pozostał dłużny i sam ruszył do tańca.
Vivat König! Vivat Kaiser!
Leutnant Heinz-Werner Grüner gdy tylko usłyszał muzykę nie mógł ustać w miejscu. Tylko czekał na moment aż ordynans cesarski wyda komendę dla gości o przyłączeniu się do tańca pozostałych gości...
Po zjedzeniu kolacji wszyscy udali się do sali balowej. Cesarz Franciszek Leopold i Król Jan V otworzyli bal tańcząc z dostojnymi damami.
Następnie wszyscy zaczęli tańczyć, atmosfera się rozluźniła
Mnie bardziej od tańców meczy ciągła zmiana fraka na mundur, munduru na frak.
Ekscelencjo proszę cały czas być w mundurze, do twarzy Ekscelencji
Walce są porywające. Jak tu zachowywać siły na pracę!?
