Havichtsberch
1. Historia. Pierwsza Ekspedycja Naukowo-Badawcza pod komanderą Grünera
Pierwsze wzmianki o możliwie dobrych warunkach do założenia osady badawczo-naukowej zostały zawarte w zachowanych przez Wiktora Mareckiego, wycinkach prasowych pochodzących z 1905 roku. Można się dowiedzieć, że archipelag jest sporym kawałkiem jałowej ziemi, ale i wiele innych ciekawych zagadnień. Owym sensacjom nie dawano do końca wiary i dopiero w roku 1920 sytuacja zmieniła się dzięki wiedeńskiemu pasjonatowi podróży. Na kanwie tych wydarzeń austriak, Heinz-Werner Grüner rozpoczął przygotowanie ekspedycji, która miała za cel znaleźć odpowiednie miejsce do ulokowania osadzonego na stałe punktu badawczego. W dość przypadkowych okolicznościach poznał barona Targersdorfa, członka Królewskiego Towarzystwa Geograficznego, który zobowiązał się częściowo pokryć i zorganizować zabezpieczenie finansowe na cele podróży. Młody wiedeńczyk miał zająć się przygotowaniem technicznym i poprowadzeniem całej ekspedycji.
Dnia 29 czerwca 1920 roku statek "Manassas" wypłynął z portu w Puli. Ekspedycja dotarła do Ziemi Franciszka Józefa 10 lipca. Problem z przeprawą przez zmarzliny na morzu w okolicach Ziemi Wilczka doprowadził do opóźnienia dalszych działań. Wsparcie dotarło pięć dni później. Generalmajor von Targersdorf i generalmajor von Oranien-Nassau dotarli na "Dinarze" w okolice, w którym ugrzęzła pierwsza część ekspedycji. Po niemałych trudnościach flota austro-węgierska dotarła 21 lipca do Zatoki Leopolda, gdzie zeszła na ląd. Następnie rozładowano statki i postawiono pierwsze zabudowania niezbędne do dalszej egzystencji. Osadę nazwano Havichtsberch, której pomysłodawcą był sam baron Targersdorf.
