Manewry III Korpusu 1917
Zgodnie z rozkazami Dowództwa III Korpusu żołnierze oddziałów wchodzących w jego skład opuścili koszary udając się w wyznaczone rejony ćwiczeń.
Celem naznaczonych manewrów III Korpusu jest pogłębienie wiedzy teoretycznej oraz doskonalenie praktycznego rozwiązywania problemów taktycznych na wszystkich szczeblach dowodzenia, a także wykonywania powierzonych zadań przez oddziały i pododdziały oraz umiejętności współdziałania rodzajów wojsk i służb.
Ćwiczenia taktyczne oddziałów III Korpusu
Po dotarciu oddziałów wchodzących w skład korpusu do wyznaczonych rejonów działania rozpoczęły sie ćwiczenia taktyczne, których celem będzie zgranie działania dowództw i sztabów z działaniem wojsk w warunkach najbardziej zbliżonym do rzeczywistej walki oraz wyrabianie właściwych umiejętności i nawyków, które są niezbędne w walce.
Istota tych ćwiczeń polegać będzie na tym, że oprócz ćwiczących dowództw będą w nich brać udział wyznaczone oddziały, pododdziały oraz stosownie do ćwiczącego szczebla dowodzenia pododdziały rodzajów wojsk i logistyki w składzie umożliwiającym osiągnięcie założonych celów ćwiczenia. Dla zwiększenia realizmu ćwiczenia, działania przeciwnika będą pozorowane przez wyznaczone pododdziały /grupy/ pozoracji.
Treścią ćwiczeń wojska będzie, wykonywanie przez pododdziały rzeczywistych przemieszczeń i manewrów w toku walki, efektywne wykorzystywanie systemów rozpoznania, dowodzenia i ognia, planowanie i prowadzenie ognia, działań logistycznych i zabezpieczenia bojowego, a także tworzenie elementów infrastruktury inżynieryjnej.
Niniejsze ćwiczenie taktyczne rozpoczynają się od przemieszczenia poszczególnych oddziałów korpusu w rejony wyjściowe ćwiczeń wedle wydanych rozkazów.
Przeprawa przez Mur
W ramach ćwiczeń nakazano jednostkom wchodzącym w skład III Korpusu sforsowanie całością sił rzeki Mura. O świcie pododdziały 27 pułku piechoty dokonały rozpoznania rejony przeprawy i przygotowano pierwszy rzut desantu celem uchwycenia przyczółków na przeciwległym brzegi.
Po zdobyciu przyczółków siłami 27 pułku i ich umocnieniu rozpoczęto przeprawę pozostałych oddziałów. Za 27 ruszył 7 pułk piechoty, którego zadaniem było poszerzenie przyczółka i przygotowanie obrony przed ewentualnym uderzeniem nieprzyjaciela na przeprawę. Jednocześnie na prawym skrzydle przerzucanie przez rzekę rozpoczął 47.pułk piechoty, zaś na lewym 87 pułk piechoty.
Około południa wszystkie cztery pułki piechoty były na drugim brzegu rzeki. Zaś 7 pułk zgodnie z rozkazami, marszem ubezpieczonym ruszyły dalej, poszerzając obszar opanowanego przyczółka na głębokość 5 kilometrów. Jednocześnie kompanie saperów przy wsparciu 3 batalionu pionierów wybudowały przeprawę mostowa dla przerzucenia artylerii i pozostałych oddziałów i pododdziałów III Korpusu.
Dzięki powstałej przeprawie mostowej w niespełna półtorej godziny na drugim brzegu Mury znalazły się wszystkie pododdziały 3 Brygady Kawalerii oraz cała artylerii, tabory i pozostałe pododdziały korpusu.
Pododdziały artylerii po przeprawieniu się przez Mure dokonały przegrupowanie i pociągnęły za jednostkami piechoty.
Wsparcie Lotnicze
Do manewrów dołączył 2 Dywizjon Lotnictwa, któremu powierzono prowadzenie rozpoznania lotniczego rejonów działania jednostek korpusu oraz wsparcia powietrznego przy oddziałów walczących z wrogim wojskiem. W zwiazku z powierzonymi zadaniami samoloty myśliwskie dywizjonu przeniosły się na lotnisko polowe w rejonie ćwiczeń.
Natarcie na pozycje wroga
Po przeprowadzeniu przedpołudniowych lotów zwiadowczych wykryto na północ od Kindbergu pospiesznie umacniane pozycje wojsk nieprzyjacielskich. W rejon ten natychmiast zostały skierowane oddziały 6 dywizji. Pułki 11 i 12 brygady piechoty uderzyły z marszu na (pozorowane) pozycje wroga i po krótkim boju wyparły zaskoczone oddziały wroga z zajmowanych pozycji.
Za uchodzącym nieprzyjacielem na kierunku miasta Tutnau poszły oddziały 3 brygady kawalerii rozbijając wrogie ugrupowanie. Wsparcie nacierającej kawalerii udzieliła 2 eskadra myśliwska ostrzeliwując kolumny wycofujących się wrogich wojsk.
Po rozbiciu nieprzyjacielskiego ugrupowania 6 dywizja piechoty została zluzowana przez 23 dywizję piechoty landwehry, której powierzono przygotowanie linii obronnych wzmocnionych schronami bojowymi i stanowiskami dla artylerii. Już pod osłona nocy pododdziały 3, 4, 26 oraz 38 pułku piechoty landwehry rozpoczęły budowę okopów, rowów łącznikowych, stanowisk dla karabinów maszynowych i dział. Około godziny 15 do sztabu zaczęły spływać meldunki o wykonaniu zadania. Inspekcja dowództwa korpusu wykazała rzetelne, zgodne ze sztuka wojenną przygotowanie poszczególnych odcinków 4 kilometrowej linii obrony.
