Szany dobra ziemskie Heinz-Werner Grüner

[Heinz-Werner Grüner]

Herr Sokolov, te ogiery półkrwi, cała czwórka to konie rasy furioso, przywiezione są z Mezohegyes, gdzie wyhodowano ta rasę, od ogiera o tym imieniu. Prawdziwa legenda! A nasze są okazami wspaniałaymi...
Kary powiadasz Szanowny Panie Profesorze? To Rychlý Borisz, po waszemu to będzie Szybki Borys, na cześć Dumy Węgier, Szlachetnego Palatyna, Barona Targersdorfiego, mojego serdecznego przyjaciela i człeka, bez którego nie było by mnie dzisiaj o tutaj. To z jego woli dostałem to wszystko. - rozejrzał się po obejściu.
To Rychlý Borisz, jak jego imię wskazuje jest niezwykle prędki, ale nie narwany, raczej ułożony. Najstarszy za całego stada, ale ma raptem 6 lat! To przecież jeszcze dzieciak! Natomiast najspokojniejszy jest ten cisawy, Stary Pierdoła - Régi Bassza. Bez problemu można go dosiąść i wiesz od razu, że krzywdy nie zrobi... - To powiedziawszy Gruner, nakazał przyprowadzić dwa ogiery, karego i kasztanowatego, o których przed chwilą rozmawiali...
-To jak? Mała podróż po szańskich włościach? Może właśnie tutaj znajdzie się dla profesora ta węgierska miłość? - Leutnant uśmiechnął się szeroko, po czym żwawo wskoczył na Szybkiego Borysa i nakazał swojemu słudze, Zoltanowi pomóc Herr Antonowi wgramolić się na Starego Pierdołę. Koń stał spokojnie i czekał aż jeździec zasiądzie wygodnie na jego grzbiecie.

[Anton Sokolov]

Anton pogłaskał Starego Pierdołę po grzywie, po czym wgramolił się na siodło, która to czynność sprawiła, że profesorowi pękły gacie w kroku.

Naprawdę piękne konie. Widać, że troska o nie to jeden z Waszych priorytetów.

Zanim jednak pojedziemy. Wytłumaczy mi ktoś jak to się obsługuje? Gdzie tu jest jakieś sprzęgło?

[Heinz-Werner Grüner]

Gruner z olbrzymimi pokładami cierpliwości jął tłumaczyć co i jak "z tymi koniami". Zeszło im z godzinę, a Herr Zoltan zasnął na stogu siana niedleko obejścia, tak go to "grunerowe" tłumaczenie zasad używania konia wymęczyło.
Profesor jednak nie dawał za wygraną i był już bliski całkowitego zrozumienia na czym to polega. Niestety z głównej gospody włości leutanta dobiegł krzyk gospodyni.
-Obiad! Hazigazda Ur, obiad! - darła się w niebogłosy, choć raptem dzielił ich rzut kamieniem.
-Już idziem, już idziem. Profesorze zostawmy to i udajmy się najpierw na spożycie. Ta kobieta nie podaruje nam spóźnienia...Węgierska krew...

[Anton Sokolov]

Oczywiście. Każdy roztropny mężczyzna słucha kobiet, zwłaszcza gdy ta się drze dzierżąc zakrwawiony tasak.

Profesor puścił kompanów przodem, aby ci nie oglądali jego dziury w spodniach na dupie.

Na prawdę pasjonująca jest ta jazda konno Herr Grüner. Nie rozważałeś aby otworzenia szkółki jeździeckiej? Może też coś na kształt rajdu ale z końmi?

W tym momencie Anton dostał zastrzyk adrenaliny prosto ze swoich nadnerczy. Sokolov wpadł na jeden ze swoich genialnych pomysłów na biznes, w który będzie chciał za chwile wmieszać gospodarza.

Co dobrego upichciła Twa gospodyni? Pachnie zaiste wybornie!

[Heinz-Werner Grüner]

Oczywiście. Każdy roztropny mężczyzna słucha kobiet, zwłaszcza gdy ta się drze dzierżąc zakrwawiony tasak.

Profesor puścił kompanów przodem, aby ci nie oglądali jego dziury w spodniach na dupie.

Na prawdę pasjonująca jest ta jazda konno Herr Grüner. Nie rozważałeś aby otworzenia szkółki jeździeckiej? Może też coś na kształt rajdu ale z końmi?

W tym momencie Anton dostał zastrzyk adrenaliny prosto ze swoich nadnerczy. Sokolov wpadł na jeden ze swoich genialnych pomysłów na biznes, w który będzie chciał za chwile wmieszać gospodarza.

Co dobrego upichciła Twa gospodyni? Pachnie zaiste wybornie!

- Na Węgrzech jak nie posłuchasz kobiety, to możesz nie konsumować i jedzenia i innych ważnych funkcji życiowych przez długi czas! Oj, słyszałem o tym... Nie, ja nie miałem Węgierki za swoją miłość, ale takie mnie słuchy dochodzą. Poza tym to wspaniałe niewiasty!
Tutaj nie mogę nic złego powiedzieć. Herr Anton, mam tu w "obejściu" kilka miłych, przykładnych i przede wszystkim pięknych pań. Co prawda pochodzą z wiejskich terenów, ale to świadczy o tym, że będą wierne niczym...pies.
Gruner zdziwił się, że Sokolov nie nadąża za nim i Zoltanem... Starszy z niego człek, ale żwawy i ciągle pełen energii.
-Herr Professor, co tam kondycja zanika czy Stary Pierdoła wymęczył? - leutnant by w pełni świadomy tego, że jazda konna moze męczyć, szczególnie dla męskich dolnych partii ciała...

[Anton Sokolov]

Herr Grüner, za młody jestem aby się ustatkować. Pomyślę o tym po przekroczeniu 90 lat. Ale to, że z wiejskich terenów to atut, nie żadna ujma. To daje możliwość bycia przewodnikiem do większego świata, a takie już obyte to tylko same wymagania i mniemanie o sobie wysokie.

Idźcie przodem panowie, lubię zabezpieczać tyły. Jednak będę musiał panów na chwilę opuścić i udać się do pokoju w celu przebrania się. Nie wypijcie całej wódy w międzyczasie!

[Heinz-Werner Grüner]

Herr Grüner, za młody jestem aby się ustatkować. Pomyślę o tym po przekroczeniu 90 lat. Ale to, że z wiejskich terenów to atut, nie żadna ujma. To daje możliwość bycia przewodnikiem do większego świata, a takie już obyte to tylko same wymagania i mniemanie o sobie wysokie.

Idźcie przodem panowie, lubię zabezpieczać tyły. Jednak będę musiał panów na chwilę opuścić i udać się do pokoju w celu przebrania się. Nie wypijcie całej wódy w międzyczasie!

-Profesorze, ale z tymi Wegierkami to nie tak łatwo, trzeba poznawać się... Nie ma nic od razu. Im majętność nie w głowie, facet ma być tylko na robotny. Dobrze, Herr Antonov, zmień odzienie i czym prędzej do jadła zasiadaj, co by mi się znów nie oberwało od gosposi.

[Anton Sokolov]

Anton wraca do salonu i zasiada przy stole. Zapachy unoszą się nieziemskie.

Mam nadzieję że zbytnio nie wystygło!

[Heinz-Werner Grüner]

/Jako, że realnie nie domagam...muszę na razie wsztrzymać dalsze "przygody"/

[Anton Sokolov]

Proszę wracać do formy!