Wasza Ekscelencjo,
Dziękuję za obszerne wyjaśnienia - jestem wszak tylko poddanym Najjaśniejszego Pana i nie musiał Ekscelencja tego robić, tym bardziej doceniam.
Pio Maria de Medici pisze: ↑3 lata temukonkordat, ze swojej nazwy jest uzgodnieniem - a więc rozmową dwóch stron (nie będę tutaj Panem i Władcą (bo tutaj Władcą i Panem jest akurat Jego Cesarska i Królewska oraz Apostolska Mość) - nie jest to zbiór przywilejów dla Kościoła, nie jest to wywyższenie Kościoła - ale uzgodnienie działalności Kościoła. Wolałbym więc nie używać nazwy traktat, ale jak ma się to w tradycji a i dyplomacji (której piewcą, jak zauważyłem, WCKiAW jest).
Przyznam, że jako ateista (z lekkim wskazaniem na szwejkizm) reaguję alergicznie na nazwę "konkordat", tym bardziej, że Austro-Węgry miały już w swojej tradycji (na którą się Ekscelencja raczył powołać) okres, kiedy konkordatem związane nie były, choćby od zniesienia konkordatu w 1870 roku, konkordat ów zresztą nigdy nie objął terytorium Korony Św. Stefana, a Austro-Węgry miały wówczas normalną umowę ze Stolicą Apostolską - warto to wspomnieć, skoro powołujemy się na tradycję.
Pio Maria de Medici pisze: ↑3 lata temuKonkordat z Warszawą jest odrębną sprawą - tam Kościół Rotryjski "wszedł" niejako w Kościół narodowy o "tych samych barwach". W Monarchii Naddunajskiej nie ma Kościoła, który chciałby zjednoczyć się z Kościołem Rotryjskim, ani nie pełni podobnej roli by go wchłaniać, więc nie będzie zapisu o likwidacji lokalnego Kościoła. Spokojnie, nie mamy intencji imperatorskich.
Bardzo mnie to cieszy.
Pio Maria de Medici pisze: ↑3 lata temuArt. 6. ust. 2. oraz 3. wspomnianego przez WCKiAW konkordatu mówi jasno o porozumieniu ws. tworzenia, znoszenia, łączenia jednostek kościelnych (o których mówi ust. 1.). Nie mam nic przeciwko, aby taki zapis pojawił się w konkordacie z Monarchią - mam jednak głęboką nadzieję, że ani strona rotryjska nie będzie działać na szkodę, ani tym bardziej szkoda austro-węgierska.
Oczywiście, sądzę jednakowoż - jako prosty poddany JCKM, śledzący z uwagą bieg wydarzeń, że podobna zasada będzie tylko potwierdzeniem dobrej woli Rotrii.
Pio Maria de Medici pisze: ↑3 lata temuArt. 7. mówi jasno, że mianowanie na w/w jednostki administracyjne Kościoła leży tylko i wyłącznie po stronie kościelnej. Ten zapis pragnę zachować. To nie Żelazna Kurtyna, aby władze państwowe włączały się w wybór władz kościelnych.
Nie wiem, skąd tu mowa o art. 7. Jeżeli jest to odpowiedź na mój postulat pewnego choćby nadzoru (i zastrzeżenia działalności zgodnej z prawem), to jednak spieszę wyjaśnić, iż chodzi mi o rozwiązania podobne do tych, o których mowa w art. 5 wzmiankowanego traktatu.
Pio Maria de Medici pisze: ↑3 lata temuSprawa zamkniętych jednostek kościelnych w obrębie danego państwa jest zamknięta - był to "mój" pierwszy zapis z Brodrią, a potem Magnifikatem, a dalej podjęte zostało to przez moich następców/poprzedników. Taki zapis także pojawi się w konkordacie z Monarchią.
To również wspaniała wiadomość.
Pio Maria de Medici pisze: ↑3 lata temuco do spraw sojuszu "tronu z ołtarzem" (którego sam zwolennikiem osobiście nie jestem) porozmawiam już prywatnie z Jego Cesarską, Królewską i Apostolską Mością. Jestem jednak zwolennikiem, aby koronacja odbyła się w świątyni (jak miało to miejsce w realnej MAW) - może warto pomyśleć nad rytuałem koronacji MAW (jak przywilej własnego ceremoniału ma RON), niedługo odbędzie się Sobór, więc warto może połączyć siły świecko-kościelne? O tych sprawach nie musi mówić Konkordat, bo konkordat o przywilejach nie mówi (nie ma zapisu, jak w Konstytucji 3 Maja, że "Religią narodową panujacą jest i będzie wiara święta rzymska katolicka ze wszystkimi jej prawami; przejście od wiary panującej do jakiegokolwiek wyznania jest zabronione pod karami apostazji" - absolutnie. Takich zapisów nie będzie. Pracujemy na szczerości i serdeczności wobec siebie.
I tu także - oczywiście nie widzę powodu, by koronacja nie odbywała się w świątyni, jest to wyraz uznania dla wielowiekowej tradycji, której nie można przecież ignorować. Po prostu uważam, że poza pewnymi wyjątkami należy pewne sprawy oddzielić; jeżeli chodzi o ceremoniał koronacyjny - Austro-Węgry już mają swój ceremoniał koronacyjny, węgierski, który najpełniej został zrealizowany podczas koronacji Jego Wysokości Maksymiliana Teodora I - nie jestem pewien, czy "przywilej własnego ceremoniału" jest właściwym określeniem, brzmi bowiem, jakby Państwo Kościelne nadawało w swej łaskawości przywilej organizowania koronacji tak, jak to ma miejsce od wieków. Wierzę, że to tylko niefortunne sformułowanie, aczkolwiek chciałbym zwrócić na to uwagę. Uważam też, że - jeżeli rzeczywiście ma to być już rozbudowana umowa (czego nie jestem zwolennikiem, przyznaję), to należałoby pomyśleć o kwestiach "fabularnych", jak szkolnictwa religijnego (jestem absolutnym przeciwnikiem religii w szkołach; w klasach nie powinno też być symboli religijnych), kościelnych jednostek ochrony zdrowia, kapelanów wojskowych etc. Sądzę, że taka "warstwa fabularna mogłaby ubarwić nieco całą rzecz i nadać jej kolorytu.
Wysłuchajmy najpierw co zostanie przedstawione. 
