Mirabell Garten

[Michał Jerzy Potocki]

Karzeł z kolczastym rękawem

[Michał Jerzy Potocki]

Karzeł z piłką

[Michał Jerzy Potocki]

Teatr
Heckentheater składa się z teraz prostokątnej otwartej przestrzeni, zwanej parterem, dla publiczności, małej orkiestry otoczonej leżącymi lwami i architektonicznie bardzo głębokiej przestrzeni scenicznej i półokrągłej przestrzeni scenicznej na północnym krańcu. Po tej przestrzeni scenicznej następuje labirynt, którego ścieżki prowadzą prosto do przestrzeni scenicznej, dzięki czemu aktorzy w różnych miejscach (czasami także muzycy) mogą pojawić się lub zrezygnować po lewej lub prawej stronie. Naturalna sceneria była wykorzystywana w okresie baroku do przedstawień teatralnych lub jako labirynt. W kontekście chrześcijańskim labirynt jest symbolem krętej ścieżki, na której człowiek powinien jednak zawsze rozważać swoje życie i w ten sposób wzywać do powrotu. Ponadto labirynt prawdopodobnie mógłby być również używany w zabawny sposób.

Heckentheater został zbudowany prawdopodobnie w 1691 roku.

W okresie posługi biskupów Teatr Ogrodowy często służył jako miejsce baletów, pantomimy i małych oper. W najnowszej historii wielokrotnie podejmowano próby ożywienia Heckentheater jako miejsca baletu i śpiewu. Ze względu na słabą akustykę na zewnątrz i hałas otoczenia, wysiłek ten nie był trwałym sukcesem. Obecnie jednak orkiestry dęte często występują tu latem. Przezroczyste mobilne żagle dźwiękowe dla poszczególnych występów mogą znacznie zmniejszyć problem akustyczny.

Teatr Żywopłot

[Michał Jerzy Potocki]

Bastion wodny (dawniej Small Bastion Garden)

Podczas wojny trzydziestoletniej, Bastion Wodny został zbudowany jako prekursor wielkiego Vitalisbastei i jego dzieł. Prawdopodobnie około lub wkrótce po 1690 roku bastion wodny został włączony do ogrodu Mirabell i jego barokowego projektu. Otrzymała dużą centralną fontannę z ozdobną ozdobną obwódką, która została otoczona wieńcem z ośmiu również ozdobnych łóżek między ścieżkami. W północnej części Bastei znajdowała się do około 1860 roku defensywna fosa głębin fortyfikacji miejskich. Na zachodzie Bastion dotarł aż do Salzachufera. Ze względu na późniejsze wcięcie dolnej połowy muru obronnego, bastion wodny jest obecnie trudny do rozpoznania jako ważna część zewnętrznej fortyfikacji miasta.

W Ogrodzie Bastionu

[Michał Jerzy Potocki]

OGRÓD MIRABELL

Ogród Mirabell został otwarty dla publiczności przez Namiestnika Księstwa Salzburga Michała Jerzego Potockiego i prezentuje się jako klejnot architektoniczny ogrodu. Klatka schodowa z Ogrodu Mirabell do Kurgarten została zaprojektowana przez Franza Drobna w 1894 roku w miejsce terrany Sala (usunięta przed 1818 rokiem). Mirabellgarten jest szczególną atrakcją miasta Salzburg od drugiej połowy XIX wieku aż do Pierwszej Wojny Światowej. Nawet dziś ogród jest odwiedzany przez niezliczonych turystów. Serdecznie zapraszamy.!

[Michał Jerzy Potocki]

Osobami które na co dzień pracują w "Ogrodach" są m.in. dwaj wiedeńscy botanicy, ogrodnicy:

Od lewej: William Thomas Nash, oraz Karol Wecke.

[Emeryt]

-Dzień dobry Panom, moje uszanowanie.
-Do kogo pan baron mówi?
-Mój drogi Istvanie, to byli słynni salzburscy botanicy, pracownicy Imć Pana @Michał Jerzy Potocki, którzy na co dzień dbają o namiestnikowskie ogrody.
-A rozumiem-Istvan ścisza głos do szeptu- to po ich sadzonki drzewek tu przyjechaliśmy.
-Cicho Istvanie, bo się nasz plan wyda!!!
-Panie baronie, ja niosę woreczki na sadzonki, pan baron ma w ręku ogrodniczy nożyk, myśli pan baron, że się nie zdradzamy?
-Absolutnie nie, mój drogi, wtąpiliśmy się w tłum.
Istvan bezradnie rozgląda się dookoła, są z baronem sami w ogrodach.
-Panie baronie-ratuje sytuację Istvan- a może poprosić Imć Pana Namiestnika o sadzonki, panu baronowi nie odmówi!!!/
-Masz rację Istvani, nie odmówi, ale jak mówią ogrodnicy kradzione lepiej się przyjmie

[Michał Jerzy Potocki]

-Mamy tu tylko parę drzewek pomarańczowych, jakieś ozdobne egzotyczne drzewka, oraz mnóstwo kwiatów.
Nie wiem czy bez odpowiedniej opieki pożyczone sadzonki utrzymają się na pięknych Węgrach. - odezwał się głos z za pleców Barona. To był sam Namiestnik który przechadzał się akurat po ogrodach. jak robił co prawie co wieczór od śmierci Pani Julii.
Jednak proszę wziąć co Panowie chcą. A moze wolą Panowie sadzonki. Jeśli tak to na końcu ogrodów, obok Pałacu, niedaleko jest obiekt budynków i tam znajduje się również magazyn, kantorek. Tam są sadzonki. Tylko proszę wziąć trochę.

[Emeryt]

Baron jeszcze przez chwilę udawał, że jest kimś innym, ale namiestnika oszukać się nie dało. Zatem grzecznie podreptał w skazanym przez Pana Michała miejsce. Nie był by sobą gdy po cichu nie grymasił.
-A miało być kradzione!