Laibach (Lubliana) - Stolica Ksiestwa

Graf Henryk von Groc
Awatar użytkownika
Reakcje:
Posty: 1044
Rejestracja: 7 lata temu

Kto to?

Ordery

Landstreitkräfte

Nieprzeczytany post autor: Henryk von Groc »

Laibach (Lubliana)
Stolica i największe miasto Księstwa Krainy

Obrazek

Najstarsze ślady osadnictwa na terenie dzisiejszego miasta sięgają roku 2000 p.n.e., kiedy to powstały tu drewniane chaty. W późniejszym czasie teren ten stał się częstym szlakiem wędrownym dla różnych ludów oraz plemion. Jako pierwsi na stałe zamieszkali na tych terenach Wenetowie. W IX wieku ludy zamieszkujące ten teren dostali się pod władzę Franków. Nazwa miasta, Luwigana, pojawiła się po raz pierwszy w dokumencie z 1144 roku. W XIII w. miasto zostało podzielone na trzy dzielnice: Stari trg, Mestni trg, Novi trg. W 1220 roku Lublana otrzymała prawa miejskie, wraz z prawem do bicia własnej monety. W 1270 roku Kraina została zdobyta przez króla czeskiego Przemysła Ottokara II Wielkiego. W 1278 roku został on jednak pokonany przez Rudolfa I Habsburga, który zmienił nazwę miasta na Laibach. Lublana pozostawała w rękach Habsburgów do roku 1797. Za rządów Napoleona miasto stało się stolicą Prowincji Iliryjskich. W 1815 roku na powrót stało się własnością Austrii. W latach 1816–1849 było częścią Królestwa Illyrii. W roku 1849 otwarto linie kolejową łączącą Lublane z Wiedniem, którą przedłużone w 1857 do Triestu. W 1895 roku miasto liczyło 31 tys. mieszkańców.

Obrazek


Graf Henryk von Groc
Awatar użytkownika
Reakcje:
Posty: 1044
Rejestracja: 7 lata temu

Kto to?

Ordery

Landstreitkräfte

Nieprzeczytany post autor: Henryk von Groc »

Katedra Świętego Mikołaja

Barokowa świątynia posiadająca dwie bliźniacze wieże. Została wybudowana na początku XVIII wieku, a dokładnie w 1706 roku na miejscu zburzonego w 1701 roku średniowiecznego kościoła. Jedyną pozostałością tamtego pierwszego kościoła jest płyta na ścianie katedry z wizerunkiem głowy Chrystusa, która znajduje się po prawej stronie głównego wejścia. Katedra ozdobiona jest freskami Matevža Langusa. We wnętrzu wyróżniają się różowe marmury, biały stiuk oraz liczne złocenia oraz ołtarz główny autorstwa Francesca Robby.

Obrazek


ODPOWIEDZ Podgląd wydruku

Wróć do „Księstwo Krainy”